De speed pedelec als oplossing voor consultants

In augustus heb ik mij een speed pedelec aangeschaft. Sindsdien gebruik ik hem 2 à 3 keer per week om vanuit Aalst naar Brussel of Gent te fietsen. Ik ben zeer tevreden met mijn aankoop en zie het fietsen als een belangrijke positieve verandering in mijn leven.

Als consultant bij een Amerikaans softwarebedrijf kom ik bij veel verschillende klanten, meestal in Brussel. Nadat ik vorig jaar van werk veranderde, kreeg ik geen firmawagen meer, maar wel een car-allowance en een kilometervergoeding.  Dat zette toch mijn hele mobiliteit even op zijn kop. Met een firmawagen nam ik zonder nadenken altijd de auto. Voor het eerst in mijn leven kocht ik zelf een auto en ik schrok wel een beetje van de kosten die privé autorijden met zich meebrengt. Geleidelijk aan begon ik meer en meer met de trein te gaan en zo zag ik naast de spoorweg tussen Denderleeuw en Brussel een mooi fietspad liggen. Het eerste zaadje om te beginnen fietsen was geplant. Op facebook zag ik een buurvrouw die fier uitpakte dat ze met de fiets naar Brussel ging werken, wat ook inspirerend werkte. Tegelijkertijd begon ik weer te merken dat het burn-out spook om de hoek begon te loeren: een drukke job, een gezin met 4 pubers… Hoog tijd om de goede voornemens eens hard te maken en meer aan sport te beginnen doen.  Daarnaast is ook het aspect dat als je met de wagen naar Brussel rijdt, de onvoorspelbaarheid van het verkeer altijd maar groter wordt. Staat er file of niet? Het kan zo wisselvallig zijn. Voor een afspraak in centrum Brussel moet je vanuit Aalst (filevrij 30 minuten) overdag dik anderhalf uur incalculeren. Er is ook nog het ecologische aspect: met 4 kinderen word ik me er meer en meer van bewust dat ook zij recht hebben op een gezonde leefomgeving. Toen mijn werkgever sponsor werd van een wielerploeg, was dat het finale duwtje dat ik nodig had.

Een sportief model (heeft wat weg van een mountainbike) met een Bosch middenmoter en een batterij van 500 KWh. Rijdt supergoed, als is het niet de snelste fiets op de markt. Dat is voor mij ook niet nodig, ik verkies rustig te cruisen: gemiddeld haal ik zo’n 28 km/h. Het verplaatsen is voor mij een doel op zich. ’s Avonds heb ik niet veel tijd meer om te sporten en dankzij deze fiets beweeg ik tenminste.

Ik heb me wel wat miskeken op de bijkomende kosten van fietsen met een speed pedelec. Bovenop de fiets heb je nog heel wat andere uitrusting nodig. In de eerste plaats een veilige helm. Ik heb een model genomen met vizier. Zeker als je snel rijdt, vermijdt dit dat je tranende ogen krijgt en ook de koude wind die er ’s morgens kan zijn, wordt daardoor een stuk minder koud. Dan zijn er nog 2 fietstassen. Vermits ik geen vaste locatie heb, kleed ik me om in de fietsenstalling: ik moet mijn hele hebben en houden meezeulen tot bij mijn klanten (batterij, lader, fietskleren, laptop etc…); niet zo ideaal. Maar de fietstassen met riem helpen wel. Nat ben ik ondertussen ook al een keer geworden, dus investeren in een goede regenbroek en regenjas is echt wel een must. Alles samen ben je dus snel ettelijke honderden euro’s extra kwijt.

In de media en op verschillende facebook groepen wordt er wat afgeklaagd over ‘agressieve’ SP-ers. Ik probeer me zeer bewust op een rustige manier in het verkeer te begeven en dit gaat verder dan aangepaste snelheid.  Speed pedelecs worden standaard geleverd met een claxon, een irritant geluid dat je ook op brommers vindt. Het eerste wat ik gedaan heb is een extra bel op mijn fiets gezet: veel minder agressief en je wordt door andere fietsers en voetgangers beschouwd als een gewone fietser. Er zit blijkbaar ook wat vuil tussen de schijfremmen en daardoor piepen die ook een beetje. Ik heb het gecheckt met mijn fietsenmaker en dat blijkt onschadelijk te zijn voor de remmen en fiets. Zeker in voetgangerszones of als je traag rijdt, is dit geluid een rustige manier om je plaats op te eisen op de rijbaan. Je rijdt natuurlijk niet altijd traag, en zeker in de stad is het toch belangrijk om je intenties aan te geven als je wil afslaan. Daarom heb ik ook richtingaanwijzers op mijn fiets geïnstalleerd. Als ik kijk naar de fietsinfrastructuur die er vandaag is, dan vind ik dat ik in het algemeen niet mag klagen over de fietspaden. Natuurlijk kan alles beter, maar hier geldt voor mij: liever een paar km extra fietsen over een rustige weg, dan me langs een gevaarlijke drukke weg te begeven. Voor mij is fietsen meer dan me verplaatsen, het is ook een stuk sporten en ontspannen en 10 minuten langer onderweg zal het verschil niet maken. Natuurlijk begrijp ik wel dat ik met flexibele uren en klanten zit en dat dit anders is voor wie dagelijks op en af naar dezelfde werkplek fietst. De grootste verrassing voor mij was dat het fietsen naar Brussel echt wel mogelijk is langs mooie en goede fietspaden (neen, niet overal maar wel op 70% van het traject): De fietssnelweg F212 van Asse naar Brussel, de parken van Jette, Tour & Taxis…

• 

• 

Regelmatig kruisen wilde beestjes mijn pad: konijnen, hazen, fazanten, eekhoorns, ratten… Heerlijk om door de natuur te fietsen, ver weg van de file. Het meest bizarre dat ik heb meegemaakt was in Brussel in de buurt van ‘Pannenhuis’. Een drone scheerde er rakelings langs mijn hoofd. Twee kleine jongens waren hun speelgoed aan het uittesten in het midden van een kruispunt. Ik schrok me rot, gelukkig zonder gevolgen…. Waar ik wel een tekort in de infrastructuur zie, is in de fietsstallingen.  Er zijn maar zeer weinig bedrijven die een fietsenstalling voor bezoekers hebben. In Brussel zijn er een aantal grote betalende fietsenparking. Ik gebruik meestal die onder het Noord Station.

Deze parking kost ongeveer 10€ per maand en wordt weinig gebruikt. Er is een toegangscontrole via de Mobib kaarten en er hangt een camera die de ingang filmt. Over de properheid en toegankelijkheid mag ik niet klagen. Een andere parking is die van Cyclo onder het ‘De Brouckère’ plein.

Beide parkings hebben 1 grote tekortkoming. Moesten ze allebei lockers aanbieden, bij voorkeur met een stopcontact, dan zou ik mij spullen niet moeten meezeulen naar mijn klanten en dan zou ik mijn batterij kunnen opladen in de fietsenparking. Ik heb al met zowel de NMBS als Cyclo contact gehad, maar ik vond voorlopig geen gehoor. Nochtans biedt de stad Aalst zo’n service wel aan.

Voor geoefende fietsers is de overschakeling naar een Speedpedelec waarschijnlijk niet zo groot, maar als je niet zoveel fietservaring hebt, kan een extra opleiding misschien wel nuttig zijn. Bijvoorbeeld om te leren hoe je optimaal kan schakelen. De motor is krachtig genoeg om je op een zware versnelling in gang te trekken, maar dit is nefast voor het verslijten van ketting en tandwielen.  Terugschakelen voor je stopt of vertraagt is dus zeer belangrijk. Door de kracht van de ondersteuning, heb ik ook moeten leren om -zeker als het wat nat is buiten– meer met de achterrem te werken dan met de voorrem. De 3 keren dat ik weggegleden ben (gelukkig aan lage snelheid) waren telkens omdat ik beide remmen nogal bruusk dichtkneep. Ik heb al eens een platte band gehad, maar daarvoor ben ik gelukkig verzekerd.

Binnen de 35 minuten stopte er een camionette, waar mijn fiets ingeladen werd, en die me netjes naar de fietsenmaker vlakbij mijn huis bracht.  Ik ontdekte haast bij toeval dat ik (gratis) verzekerd was via mijn energieleverancier (Eneco). De moeite om even te checken. Na 3 maanden met de Speedpedelec ben ik een echt fan geworden. Voor mij is deze fiets de beste investering in jaren.  Er zijn voor- en nadelen aan verbonden, maar de eindbalans is positief.  Ik ga ervan uit dat de bewustwording over meer fietsveiligheid en investeringen in de infrastructuur alleen maar gaan toenemen: ik zie de toekomst van het fietsen voor mezelf en de omgeving rooskleurig in!

Pieter-Jan